11 Hoy koa i Jesosy: “Nisy lehilahy iray nanan-janaka roa lahy. 12 Ary hoy ilay zandriny tamin-drainy: Raiko ô, omeo ahy ny anjara fananako. Dia nozarainy tamin’izy ireo ny fananany.
13 “Tsy ela taorian’izay, dia namory ny fananany rehetra ilay zandriny, ka lasa nankany an-tany lavitra, ary tany no nandany ny fananany tamin’ny fivelomana. 14 Ary rehefa laniny ny fananany rehetra, dia nisy mosary mafy tamin’izany tany izany, ka nanam-po izy. 15 Dia nandeha izy ka nanakarama ny tompon-tany tamin’izany tany izany, izay naniraka azy tany an-tsaha hiandry kisoa. 16 Ary naniry hameno ny kibony tamin’ny voan-kisoa hohanin’ny kisoa izy, nefa tsy nisy nanome azy na inona na inona.
17 “Ary rehefa tonga saina izy, dia nanao hoe: ‘Firifiry amin’ny karamain’ny raiko no manan-kanina, fa izaho kosa maty mosary! 18 Dia hiainga aho ka hody any amin’ny raiko ka hanao aminy hoe: Raiko ô, efa nanota tamin’ny lanitra sy taminao aho. 19 Tsy mendrika hatao hoe zanakao intsony aho; ataovy tahaka ny anankiray amin’ny olona karamainao aho. 20 Dia nitsangana izy ka nankany amin-drainy.
“Fa raha mbola lavitra izy, dia tazan-drainy izy ka onena azy; nihazakazaka nanatona ny zanany izy, namihina azy sy nanoroka azy.
21 “Ary hoy ilay zanany taminy: Raiko ô, efa nanota tamin’ny lanitra sy taminao aho; tsy mendrika hatao hoe zanakao intsony aho.
22 “Fa hoy ny rainy tamin’ny mpanompony: ‘Faingana! Ento ny akanjo tsara indrindra ka ampiakanjoy azy. Asio peratra ny rantsan-tanany ary asio kapa ny tongony. 23 Ento ny zanak’omby mifahy, ka vonoy; Andao hanao fety sy hifaly. 24 Fa ity zanako ity dia efa maty fa velona indray; very izy ka hita. Nanomboka nanao fety àry izy ireo.
25 “Ary tany an-tsaha ny lahimatoa. Rehefa tonga teo akaikin’ny trano izy, dia nandre mozika sy dihy. 26 Dia niantso ny mpanompo anankiray izy ka nanontany azy ny anton’izany. 27 Ary hoy izy: Tonga ny rahalahinao, ka namono ny zanak’omby mifahy ny rainao, satria tafaverina soa aman-tsara izy.
28 “Tezitra ilay zokiny ka tsy nety niditra. Dia nivoaka ny rainy ka nitaraina taminy. 29 Fa izy namaly ny rainy hoe: Indro! Nandritra izay taona maro izay no nanompoako Anao ka tsy nandà ny didinao. Kanefa tsy mba nomenao ahy na dia zanak’osy iray aza mba hiarahako mifaly amin’ny sakaizako. 30 Fa rehefa tonga ao an-trano io zanakao io, izay nandany ny fanananao tamin’ny vehivavy janga, dia vonoinao ho azy ny zanak’omby mifahy!’
31 “‘Anaka, hoy ny rainy, ‘ianao eto amiko mandrakariva, ary anao izay rehetra ananako. 32 Nefa tsy maintsy nifaly sy miravoravo isika, satria efa maty io rahalahinao io, fa velona indray; very izy ka hita.’ ”
Lioka 15:11-32
1Ary Jehovah niteny tamin’i Mosesy ka nanao hoe: 2Lazao amin’ny Zanak’Isiraely mba hivily izy ka hitoby eo akaikin’i Pi-hahirota, eo anelanelan’i Migdola sy ny ranomasina; eo akaikan’i Bala-zefona, dia tandrifiny, no hitobianareo, eo amoron’ny ranomasina. 3Ary Farao hilaza ny Zanak’Isiraely, hoe: Azon’ny tamberintany izy ka voahidin’ny efitra. 4Dia hanamafy ny fon’i Farao Aho, ka hanenjika anareo izy; dia hankalazaina Aho noho ny hataoko amin’i Farao sy amin’ny miaramilany rehetra, ka ho fantatry ny Egyptiana fa Izaho no Jehovah. Dia nataon’ny Zanak’Isiraely izany.
5Ary nisy nanambara tamin’ny mpanjakan’i Egypta fa efa nandositra ny olona, dia niova ny fon’i Farao sy ny mpanompony ny amin’ny olona, ka hoy izy: Inona izao nataontsika izao, no nandefa ny Isiraely hiala tamin’ny fanompoany antsika isika? 6Dia nasainy nofehezina tamin’ny kalesy ny soavaly, sady nitondra ny vahoakany hanaraka azy izy. 7Ary nitondra kalesy enin-jato voafantina sy ny kalesin’ny Egyptiana rehetra izy, izay samy nisy mpiady avy izy rehetra. 8Ary Jehovah nanamafy ny fon’i Farao, mpanjakan’i Egypta, dia nanenjika ny Zanak’Isiraely izy, na dia tamin’ny tànana avo aza no nivoahany.
9Koa nanenjika azy ny Egyptiana, dia ny soavaly rehetra mitarika ny kalesin’i Farao sy ny soavaliny fitaingina ary ny miaramilany, ka nahatratra azy nitoby teo amoron’ny ranomasina, teo anilan’i Pi-hahirota, tandrifin’i Balazefona.
10Ary rehefa mby akaiky Farao, dia natopin’ny Zanak’Isiraely ny masony, ka, indreo, ny Egyptiana tamy manenjika azy; dia raiki-tahotra indrindra ny Zanak’Isiraely ka nitaraina tamin’i Jehovah. 11Ary hoy koa izy tamin’i Mosesy: Moa tsy nisy fasana va tany Egypta, no nentinao ho faty atỳ an-efitra izahay? Nahoana no nanao izany taminay hianao ka nitondra anay nivoaka avy tany Egypta? 12Tsy izao va no teny nolazainay taminao fony tany Egypta hoe: Aoka izay fa avelao ihany izahay hanompo ny Egyptiana? Fa aleonay manompo ny Egyptiana toy izay ho faty any an-efitra.
13Ary hoy Mosesy tamin’ny olona: Aza matahotra hianareo, mijanòna, fa ho hitanareo ny famonjen’i Jehovah, izay hataony ho anareo anio; fa ny Egyptiana, izay hitanareo anio, dia tsy ho hitanareo intsony mandrakizay. 14Jehovah hiady ho anareo, fa hianareo kosa hangina.
15Ary hoy Jehovah tamin’i Mosesy: Nahoana no mitaraina amiko hianao? lazao amin’ny Zanak’Isiraely mba handroso. 16Ary aingao ny tehinao, dia ahinjiro ambonin’ny ranomasina ny tànanao, ka saraho ny rano, dia handeha hamaky eo afovoan’ny ranomasina mandia ny tany maina ny Zanak’Isiraely. 17Ary, indro, Izaho hanamafy ny fon’ny Egyptiana, ka hiditra hanenjika azy izy; dia hankalazaina Aho noho ny hataoko amin’i Farao sy amin’ny miaramilany rehetra mbamin’ny kalesiny sy ny mpitaingin-tsoavaliny, 18dia ho fantatry ny Egyptiana fa Izaho no Jehovah, rehefa ankalazaina Aho noho ny ataoko amin’i Farao sy ny kalesiny sy ny mpitaingin-tsoavaliny.
19Ary Ilay Anjelin’Andriamanitra, Izay nandeha teo alohan’ny tobin’ny Isiraely, dia nifindra ka nankeo aoriany; ary ny andri-rahona nifindra niala teo alohany dia nijanona teo aoriany 20ka tonga teo anelanelan’ny tobin’ny Egyptiana sy ny tobin’ny Isiraely: dia teo ihany ny rahona sy ny fahamaizinana, nefa nampahazava ny alina kosa, ka dia tsy nifanatona izy roa tonta mandritra ny alina.
21Dia nahinjitr’i Mosesy teo ambonin’ny ranomasina ny tànany; ary rivotra mahery avy atsinanana no nampisavan’i Jehovah ny ranomasina mandritra iny alina iny, ka nataony tany maina ny ranomasina, ary dia voasaraka ny rano. 22Dia nandeha teo afovoan’ny ranomasina nandia ny tany maina ny Zanak’Isiraely; ary ny rano dia tonga fefy ho azy teo amin’ny ankavanany sy teo amin’ny ankaviany.
23Dia nanenjika azy ny Egyptiana ka niditra nanaraka azy teo afovoan’ny ranomasina, dia ny soavalin’i Farao rehetra sy ny kalesiny ary ny mpitaingin-tsovaliny. 24Ary tamin’ny fiambenana maraina dia nijery ny tobin’ny Egyptiana tao amin’ny andri-afo sy ny rahona Jehovah ka nampifanaritaka ny tobin’ny Egyptiana. 25Ary nanala ny kodian’ny kalesiny Izy ka nampahasarotra ny nandehanany, dia hoy ny Egyptiana: Aoka handositra ny tavan’ny Isiraely isika, fa Jehovah no miady amin’ny Egyptiana ho an’ireo.
26Ary hoy Jehovah tamin’i Mosesy: Ahinjiro eo ambonin’ny ranomasina ny tànanao, mba hikatonan’ny rano amin’ny Egyptiana mbamin’ny kalesiny sy ny mpitaingin-tsoavaliny. 27Dia nahinjitr’i Mosesy teo ambonin’ny ranomasina ny tànany, ka nikatona ho tahaka ny teo ny ranomasina, rehefa nadiva ho maraina ny andro; ary ny Egyptiana nandositra, kanjo nitsena ny rano ihany izy, dia narian’i Jehovah teo afovoan’ny ranomasina ny Egyptiana. 28Ary dia nikatona ny rano ka nanarona ny kalesy sy ny mpitaingin-tsoavaly, dia ny miaramilan’i Farao rehetra izay niditra teo amin’ny ranomasina nanenjika ny Zanak’Isiraely; koa tsy nisy niangana na dia iray akory aza. 29Fa ny Zanak’Isiraely kosa nandeha tamin’ny tany maina teo afovoan’ny ranomasina; ary ny rano dia tonga fefy ho azy teo amin’ny ankavanany sy teo amin’ny ankaviany.
30Izany no namonjen’i Jehovah ny Isiraely tamin’izany andro izany mba tsy ho azon’ny Egyptiana; ary hitan’ny Isiraely teny amoron’ny ranomasina ny fatin’ny Egyptiana. 31Ary rehefa hitan’ny Isiraely ny asa lehibe izay nataon’ny tànan’i Jehovah tamin’ny Egyptiana, dia natahotra an’i Jehovah ny olona ka nino an’i Jehovah sy Mosesy mpanompony.
Eksodosy 14:1-31
Mikaroka an’i Kanana
13 Ary hoy Jehovah tamin’i Mosesy: 2 Maniraha lehilahy vitsivitsy hisafo ny tany Kanana, izay omeko ny Zanak’Isiraely. Iraho avy amin’ny foko tsirairay avy ny lehibeny avy.
3 Koa araka ny didin’i Jehovah no nanirahan’i Mosesy azy ireo avy tany an-efitr’i Parana. Lohan’ny Israelita avokoa izy rehetra. 4 Ary izao no anarany:
ny avy tamin’ny firenen’i Robena dia Samoa, zanak’i Zakora;
5 avy tamin’ny firenen’i Simeona dia Safata, zanak’i Hory;
6 ary Kaleba, zanak’i Jefone, avy tamin’ny firenen’i Joda;
7 avy tamin’ny firenen’Isakara dia Jigala, zanak’i Josefa;
8 avy tamin’ny firenen’i Efraima dia Hosea, zanak’i Nona;
9 avy tamin’ny fokon’i Benjamina dia Palty, zanak’i Rafo;
10 avy tamin’ny fokon’i Zebolona dia Gadiela, zanak’i Sody;
11 avy tamin’ny fokon’i Manase (fokon’i Josefa) dia Gady, zanak’i Sosy;
12 avy tamin’ny fokon’i Dana dia Amiela, zanak’i Gemaly;
13 avy tamin’ny firenen’i Asera dia Setira, zanak’i Mikaela;
14 avy tamin’ny fokon’i Naftaly dia Naby, zanak’i Vofsy;
15 ary Geoela, zanak’i Maky, avy tamin’ny firenen’i Gada;
16 Ireo no anaran’ny lehilahy nirahin’i Mosesy hisafo ny tany. (Nantsoin’i Mosesy hoe Josoa ny anaran’i Hosea, zanak’i Nona.)
17 Ary rehefa nirahin’i Mosesy hisafo ny tany Kanana izy, dia hoy izy: Miakara any amin’ny tany atsimo ka mandrosoa ho any amin’ny tany havoana; 18 Jereo hoe manao ahoana ny tany ary na mahery na osa ny mponina ao, na vitsy, na maro. 19 Karazana tany manao ahoana no onenany? Tsara ve sa ratsy? Tanàna manao ahoana izy ireo? Tsy misy manda ve sa voaro mafy? 20 Ahoana ny tany? lonaka ve sa mahantra? Misy hazo ve ao sa tsia? Ataovy izay rehetra azonao atao mba hamerenana ny vokatry ny tany. (Io no taom-piotazana voaloboka masaka voalohany.)
21 Dia niakatra izy ireo ka nisafo ny tany hatrany an-efitr’i Zina ka hatrany Rehoba, tandrifin’i Lebo Hamata. 22 Ary niakatra namaky ny Negeba izy ka tonga tao Hebrona, izay nonenan’i Ahimana sy Sesay ary Talmay, taranak’i Anaka. (Hebrona dia efa natao fito taona talohan’i Zoana any Egypta.) 23 Ary nony tonga tany amin’ny lohasahan’i Eskola izy, dia nanapaka sampam-boaloboka iray nisy sampahony iray . Ary ny roa tamin’izy ireo dia nitondra izany tamin’ny bao teo anelanelan’izy ireo, mbamin’ny ampongabendanitra sy ny aviavy. 24 Ary izany tany izany dia natao hoe Lohasahan’i Eskola, noho ny sampahom-boaloboka notapahin’ny Zanak’Isiraely teo. 25 Ary nony afaka efa-polo andro, dia niverina avy nisafo ny tany izy.
Tatitra momba ny fikarohana
26 Dia niverina tany amin’i Mosesy sy Arona ary ny fiangonan’ny Zanak’Isiraely rehetra tany Kadesy tany an-tany efitr’i Parana izy ireo. Teo izy ireo dia nilaza taminy sy tamin’ny fiangonana rehetra ary naneho azy ny vokatry ny tany. 27 Ary hoy izy ireo tamin’i Mosesy: “Niditra tany amin’ilay tany nanirahanao anay izahay, ary tondra-dronono sy tantely izany! Ity ny voany. 28 Fa ny mponina ao dia mahery, ary ny tanàna dia mimanda sady lehibe dia lehibe. Nahita ny taranak’i Anaka koa izahay teo. 29 Ny Amalekita no monina any amin’ny tany atsimo; ny Hetita sy ny Jebosita ary ny Amorita no nonina tany an-tendrombohitra; ary ny Kananita nonina teo amoron-dranomasina sy amoron’i Jordana.
30 Ary Kaleba nampangina ny olona teo anatrehan’i Mosesy ka nanao hoe: Aoka isika hiakatra haka ny tany, fa hahavita izany tokoa isika.
31 Fa hoy kosa ny lehilahy izay niara-niakatra taminy: Tsy mahazo mamely ireo olona ireo isika; mahery noho isika izy ireo. 32 Ary nampiely laza ratsy teo amin’ny Zanak’Isiraely ny amin’ny tany izay nosafoiny. Ary hoy izy ireo: Ny tany nosavaintsika dia lanin’ny mponina ao; Lehibe avokoa ny olona hitanay tao. 33 Ary hitanay teo ny Nefilima (ny taranak’i Anakita avy tamin’ny Nefilima). Toy ny valala izahay teo imasonay, ary nitovy ny fijery taminy.”
Afo avy amin’ny Tompo
11 Ankehitriny dia nitaraina ny vahoaka ny amin’ ny fahasahiranany teo anatrehan’ ny Tompo, ary rehefa nandre izany Izy dia nirehitra ny fahatezerany. Ary nisy afo avy tamin’i Jehovah nirehitra teo amin’izy ireo ka nandevona ny sasany tamin’ny sisin’ny toby. 2 Ary rehefa nitaraina tamin’i Mosesy ny olona, dia nivavaka tamin’i Jehovah izy, ka maty ny afo. 3 Ary izany tany izany dia nataony hoe Tabera, satria nisy afo avy tamin’i Jehovah nirehitra teo aminy .
papelika avy amin’ny Tompo
4 Ary naniry hanina hafa ny olona maro be niaraka taminy, ary nitomany indray ny Zanak’Isiraely ka nanao hoe: “Enga anie ka mba nanana hena hohanina izahay! 5 Tsaroantsika ny hazandrano nohaninay maimaim-poana tany Ejipta, ary koa ny kôkômbra sy ny voasarimakirana sy ny tongolobe sy ny tongolobe ary ny tongolo lay. 6 Fa ankehitriny efa very ny fahazotoanay izahay; tsy mahita na inona na inona afa-tsy mana ity izahay!”
7 Ary ny mana dia tahaka ny voan-drafy, ary ny fijery azy dia tahaka ny ditin-kazo. 8 Dia nivezivezy nanangona azy ny olona, ka nitoto azy tamin’ny fikosoham-bary na nanorotoro azy tamin’ny laona. Nataony tao anaty vilany ilay izy na nataony mofo. Ary ny tsirony dia toy ny zavatra natao tamin’ny menaka oliva. 9 Ary rehefa nilatsaka teo amin’ny toby ny ando nony alina, dia nilatsaka koa ny mana.
10 Ary Mosesy nandre ny olona isam-pianakaviana nitomany teo am-baravaran’ny lainy. Tezitra indrindra ny Tompo, ka raiki-tahotra i Mosesy. 11 Ary hoy izy tamin’i Jehovah: Nahoana no dia nampitondrainao izao loza izao tamin’ny mpanomponao? Inona no nataoko tsy sitrakao no nampitondrainao ahy ny enta-mavesatry ny vahoaka rehetra? 12 Izaho va no torontoronina ireo olona rehetra ireo? Izaho ve no niteraka azy ireo? Nahoana no lazainao amiko ny hitrotro azy, toy ny fitrotroan’ny zaza minono, ho any amin’ny tany izay nianiananao tamin’ny razany homena azy? 13 Aiza no hahazoako hena ho an’ireo olona rehetra ireo? Mitaraina amiko foana izy ireo hoe: Omeo hena izahay. 14 Tsy afaka mitondra irery ireo olona rehetra ireo aho; mavesatra amiko loatra ny enta-mavesatra. 15 Raha toy izao no hataonareo amiko, masìna ianao, mandehana, vonoy aho, raha mahita fitia eo imasonao aho, ary aza avela hiharan’ny loza aho.
16 Ary hoy Jehovah tamin’i Mosesy: Ento etỳ amiko ny loholon’ny Isiraely fito-polo lahy, izay fantatrao ho mpanapaka sy mpanapaka eo amin’ny vahoaka. Asaovy mankao amin’ny trano-lay fihaonana izy mba hitsangana eo aminao. 17 Ary hidina Aho ka hiteny aminao any, ary haka ny herin’ny Fanahy izay ao aminao aho ka hametraka izany amin’izy ireo. Hizara ny enta-mavesatry ny vahoaka aminao izy ireo mba tsy hitondranao irery.
18 “Lazao amin’ny olona hoe: ‘Matokia ny tenanareo ho fiomanana ho amin’ny rahampitso, izay hihinananareo hena. Nihaino anareo ny Tompo raha nidradradradra ianareo nanao hoe: “Enga anie ka mba manana hena hohanina izahay! Tsara kokoa izahay tany Ejipta!” Ankehitriny dia homen’ny Tompo hena ianareo, ka hohaninareo izany. 19 Tsy indray andro, na indroa, na dimy, na folo, na roa-polo andro, no hihinananareo azy, 20 fa mandritra ny iray volana mipaka, mandra-pivoakany amin’ny vavoronareo ka ho halainareo, satria efa nandà an’i Jehovah ianareo, Izay nandà an’i Jehovah. eo aminareo sy mitomany eo anatrehany hoe: Nahoana isika no niala tany Egypta?
21 Fa hoy Mosesy: Indro, anisan’ny lehilahy mandeha an-tongotra enina hetsy aho, ka hoy ianao: Homeko hena hohaniny mandritra ny iray volana mipaka; 22 Moa ho voky va izy, raha ondry aman’osy sy omby no vonoina ho azy? Ho ampy ve izy ireo raha alaina ho azy ny hazandrano rehetra ao an-dranomasina?”
23 Ary Jehovah namaly an’i Mosesy ka nanao hoe: Fohy loatra va ny sandrin’i Jehovah? Ho hitanao izao na ho tanteraka aminao na tsia ny teniko.
24 Dia nivoaka Mosesy ka nanambara tamin’ny olona izay nolazain’i Jehovah. Ary nanangona fito-polo lahy tamin’ny loholona izy ka nasainy natsangana manodidina ny lay. 25 Ary Jehovah nidina tao anatin’ny rahona ka niteny taminy, dia naka ny herin’ny Fanahy izay tao aminy Izy ka nametraka izany tamin’ny loholona fito-polo. Rehefa nitoetra tao aminy ny Fanahy, dia naminany izy ireo—nefa tsy nanao izany intsony.
26 Ary nisy roa lahy, Eldada sy Medada no anarany, nijanona tao an-toby. Nosoratana ho isan’ny loholona izy ireo, nefa tsy nankany amin’ny tranolay. Ary ny Fanahy nitoetra tao aminy, ka dia naminany teo an-toby izy. 27 Ary nisy zatovo nihazakazaka nilaza tamin’i Mosesy hoe: Maminany ao an-toby i Eldada sy Medada.
28 Ary Josoa, zanak’i Nona, izay nanampy an’i Mosesy hatry ny fony mbola kely, dia niteny ka nanao hoe: Ry Mosesy, tompoko, raiso izy.
29 Fa hoy Mosesy: Noho ny amiko va no ialonanao? Enga anie ka ho mpaminany avokoa ny olon’i Jehovah, ka hasian’ny Tompo ny Fanahiny! 30 Ary Mosesy sy ny loholon’ny Isiraely dia niverina ho any an-toby.
31 Ary nisy rivotra nivoaka avy tamin’i Jehovah ka namoaka papelika avy tao amin’ny ranomasina. Nampielezany hatramin’ny roa hakiho ny halaliny nanodidina ny toby, na dia nandeha an-tongotra indray mandeha isan’andro aza. 32 Ary nandritra izany andro sy alina izany ary ny ampitson’iny dia nivoaka ny olona ka nanangona papelika. Tsy nisy nanangona latsaky ny folo homera. [ c ] Dia namelatra izany manodidina ny toby izy. 33 Fa raha mbola teo anelanelan’ny nifiny ny hena ka tsy mbola lany akory, dia nirehitra tamin’ny olona ny fahatezeran’i Jehovah, ka namely azy tamin’ny areti-mandringana Izy. 34 Ary izany no nanaovana ny anaran’izany tany izany hoe Kibrota-hatava, satria tao no nandevenana ny olona izay ta-hanina.
35 Ary niala tao Kibrota-hatava ny olona ka nankany Hazerota ka nitoetra tany.
Rano avy amin’ny Vatolampy
1ARY nifindra ny fiangonana, dia ny Zanak’Isiraely rehetra, ka niala tao an-efitra Sina, araka izay natoron’i Jehovah hitobiany, dia nitoby tao Refidima; ary tsy nisy rano hosotroin’ny olona. 2Dia nila ady tamin’i Mosesy ny olona ka nanao hoe: Omeo rano izahay mba hosotroinay. Fa hoy Mosesy taminy: Nahoana no mila ady amiko hianareo? Nahoana no maka fanahy an’i Jehovah hianareo?
3Ary nangetaheta teo ny olona, dia nimonomonona tamin’i Mosesy izy ka nanao hoe: Nahoana hianao no nitondra anay niakatra niala tany Egypta hahafatin-ketaheta anay sy ny zanakay ary ny bibinay?
4Ary Mosesy nitaraina tamin’i Jehovah ka nanao hoe: Ahoana no hataoko amin’ireto olona ireto? fa mila hitora-bato ahy izy.
5Ary hoy Jehovah tamin’i Mosesy: Mandrosoa eo alohan’ny olona, ary itondray hiaraka aminao ny loholon’Isiraely; ary ny tehinao, ilay nikapohanao an’i Neily, dia ento eny an-tànanao, ka mandehana. 6Ary, indro, hijanona eo anatrehanao eo ambonin’ny harambato any Horeba Aho, dia hikapoka ny harambato hianao, ka hisy rano hivoaka avy aminy hosotroin’ny olona. Dia nanao izany Mosesy teo imason’ny loholon’Isiraely.
7Ary ny anaran’izany tany izany dia nataony hoe Masa sy Meriba, noho ny ady nataon’ny Zanak’Isiraely, sy noho ny nakany fanahy an’i Jehovah hoe: Eto aminay va Jehovah, sa tsia?
1ARY nony tonga ny Andro Pentekosta, dia teo amin’ny fitoerana iray izy rehetra. 2Ary nisy feo tonga tampoka avy tany an-danitra, toy ny rivotra mahery mifofofofo, ka nanenika ilay trano niangonany. 3Ary nisy lela maro mitarehin’afo niseho taminy, izay nizarazara; ary nipetraka tamin’izy rehetra isan-olona izany. 4Ary samy feno ny Fanahy Masina izy rehetra, ka dia niteny tamin’ny fiteny maro samy hafa, araka ny nampitenenan’ny Fanahy Masina azy.
5Ary nisy Jiosy, mpivavaka tsara, nitoetra tany Jerosalema, avy tany amin’ny firenena samy hafa rehetra ambanin’ny lanitra. 6Ary nony re izany feo izany, dia niangona ny olona maro ka very hevitra, fa samy nahare azy ireo niteny tamin’ny fiteniny avy izy rehetra. 7Dia talanjona sady gaga izy rehetra ka nanao hoe: Indreo, tsy Galiliana va ireo rehetra miteny ireo? 8Koa ahoana no andrenesantsika amin’ny fitenintsika avy izay nahabe antsika– 9dia Partiana sy Mediana sy Elamita, ary mponina any Mesopotamia, sy Jodia sy Kapadokia sy Ponto sy Asia 10sy Frygia sy Pamfylia, sy Egypta sy ny tany Libya izay manodidina an’i Kyrena, ary vahiny avy any Roma, na Jiosy na proselyta. 11Kretana sy Arabo–koa ahoana no andrenesantsika ireo miteny amin’ny fitenintsika avy ny asa lehibe ataon’Andriamanitra? 12Dia talanjona izy rehetra ka niahanahana sady niresaka hoe: Ahoana no tokony ho hevitr’izany? 13Fa ny sasany nihomehy ka nanao hoe: Leon-divay mamy ireo.
Niresaka tamin’ny vahoaka i Petera
14Fa nitsangana Petera sy ny iraika ambin’ny folo lahy, dia nanandra-peo izy ka nanao taminy hoe: Ry lehilahy Jiosy sy izay rehetra monina eto Jerosalema aoka, ho fantatrareo izao, ka henoy ny teniko: 15Tsy mamo araka ny hevitrareo tsy akory ireo, fa vao ora faha-telo ihany izao ny andro. 16Fa izao ilay nampilazaina an’i Joela mpaminany hoe:
17,,Ary amin’ny andro farany, hoy Andriamanitra,
No handatsahako ny Fanahiko amin’ny nofo rehetra;
Ary ny zanakalahinareo sy ny zanakavavinareo haminany,
Ary ny zatovonareo hahita fahitana,
Ary ny lahi-antitrareo hanonofy;
18Ary ny mpanompoko, na lahy na vavy,
Dia handatsahako ny Fanahiko amin’izany andro izany,
Ka dia haminany izy;
19Ary hanisy fahagagana eny amin’ny lanitra ambony Aho
Sy famantarana amin’ny tany ambany,
Dia ra sy afo ary zavon’ny setroka;
20Ny masoandro hampodina ho aizina,
Ary ny volana ho ra,
Alohan’ny hahatongavan’ny andron’i Jehovah,
Dia ilay sady lehibe no malaza;
21Ary na zovy na zovy no hiantso ny anaran’i Jehovah dia hovonjena’’ (Joela 3.1–5).
22Ry lehilahy Isiraely, mihainoa izao teny izao: Jesosy avy any Nazareta, lehilahy nasehon’Andriamanitra teo aminareo tamin’ny asa lehibe sy ny fahagagana ary ny famantarana izay nampanaovin’Andriamanitra Azy teo aminareo, tahaka ny fantatrareo ihany, 23Izy efa natolotra araka ny saina niniana sy ny fahalalan’Andriamanitra rahateo, dia nohomboanareo sy novonoinareo tamin’ny tànan’ny olona tsy tan-dalàna; 24fa Andriamanitra nanangana Azy, rehefa nahafaka ny fanaintainan’ny fahafatesana, satria tsy laitr’izany hohazonina Izy. 25Fa Davida milaza Azy hoe:
,,Nijery an’i Jehovah teo anatrehako mandrakariva aho;
Satria eo an-kavanako Izy, mba tsy hangozohozo aho,
26Dia izany no nifalian’ny foko sy niravoravoan’ny lelako;
Ny nofoko koa hitoetra amin’ny fanantenana;
27Fa tsy ho foinao ho any amin’ny fiainan-tsi-hita ny aiko;
Ary tsy hamela ny Iray Masinao ho tratry ny lo Hianao.
28Nampahafantatra ahy ny làlan’aina Hianao;
Hampifaly ahy indrindra amin’ny tavanao’’ (Sal. 16.8–11).
29Ry rahalahy, aoka aho mba hilaza aminareo marimarina ny amin’i Davida patriarka, fa efa maty izy ka nalevina koa, ary ny fasany eto amintsika mandraka andro-any. 30Ary satria mpaminany izy ka nahalala fa Andriamanitra efa nanao fianianana taminy fa izay hateraky ny kibony no hipetraka eo ambonin’ny seza fiandrianany, 31koa raha nahita rahateo izy, dia nilaza ny fitsanganan’i Kristy, fa tsy nafoy ho any amin’ny fiainan-tsi-hita Izy, ary ny nofony tsy tratry ny lo.
32Izany Jesosy izany dia efa natsangan’Andriamanitra, ary vavolombelon’izany izahay rehetra. 33Ary rehefa nasandratry ny tànana ankavanan’Andriamanitra Izy, ary nandray tamin’ny Ray ny Fanahy Masina Izay nokasainy, dia efa nampilatsaka izao hitanareo sy renareo izao Izy. 34Fa tsy Davida no niakatra tany an-danitra; fa hoy izy
,,Jehovah nilaza tamin’ny Tompoko hoe:
Mipetraha eo an-tànako ankavanana
35Ambara-panaoko ny fahavalonao ho fitoeran-tongotrao’’ (Sal. 110.1).
36Koa aoka ho fantatry ny taranak’Isiraely rehetra marimarina fa iny Jesosy nohomboanareo tamin’ny hazofijaliana iny dia efa nataon’Andriamanitra ho Tompo sy Kristy.
37Ary raha nandre izany ny olona, dia voatsindrona tam-pony ka nanao tamin’i Petera sy ny Apostoly namany hoe: Ry rahalahy, inona no hataonay? 38Ary hoy Petera taminy: Mibebaha, ary aoka samy hatao batisa amin’ny anaran’i Jesosy Kristy hianareo rehetra mba hahazo famelana ny helokareo; ary hianareo handray ny fanomezana, dia ny Fanahy Masina; 39fa ny teny fikasana dia ho anareo sy ny zanakareo ary ho an’izay rehetra lavitra, na iza na iza hantsoin’i Jehovah Andriamanitsika hanatona Azy.
40Ary nanambara sy nananatra azy tamin’ny teny maro hafa koa izy ka nanao hoe: Aoka hovonjena ho afaka amin’ity taranaka maditra ity hianareo.41Ary izay nandray tsara ny teniny dia natao batisa: ary tokony ho telo arivo no olona vao nanampy ho isany tamin’izany andro izany.
Ny Fiombonan’ny Mpino
42Ary izy ireo naharitra tamin’ny fampianaran’ny Apostoly sy ny fiombonana sy ny famakiana ny mofo ary ny fivavahana.
43Dia raiki-tahotra ny olona rehetra teo, ary fahagagana sy famantarana maro no nataon’ny Apostoly. 44Ary izay rehetra nino dia niray toerana, sady niombonany avokoa ny fananany rehetra, 45ary namidiny ny taniny sy ny fananany ka nozarainy tamin’izy rehetra araka izay nilainy avy. 46Ary dia niray saina isan-andro izy ka nazoto nankeo an-kianjan’ny tempoly ary namaky mofo tao an-trano ka nihinan-kanina tamin’ny fifaliana sy ny fahatsoram-po, 47nidera an’Andriamanitra sady nahita fitia tamin’ny vahoaka rehetra. Ary ny olom-bonjena dia nanampin’ny Tompo isan-andro ho isan’ireo.
1RAHA mihaino tsara ny feon’i Jehovah Andriamanitrao hianao ka mitandrina hanaraka ny didiny rehetra, izay andidiako anao anio, dia hasandratr’i Jehovah Andriamanitrao ho ambonin’ny firenena rehetra amin’ny tany hianao; 2ary ho tonga aminao sy ho azonao izao fitahiana rehetra izao, raha mihaino ny feon’i Jehovah Andriamanitrao hianao:–
3Hotahina hianao ao an-tanàna, ary hotahina hianao any an-tsaha.
4Hotahina ny ateraky ny kibonao sy ny vokatry ny taninao ary ny ateraky ny biby fiompinao, dia ny ateraky ny ombinao sy ny ateraky ny ondry aman-osinao.
5Hotahina ny haronao sy ny vilia fanaova-mofonao.
6Hotahina hianao, raha miditra; ary hotahina hianao, raha mivoaka.
7Hatolotr’i Jehovah ho resy eo anoloanao ny fahavalonao, izay mitsangana hiady aminao, ka làlana iray no hivoahany hanatona anao, fa làlana fito kosa no handosirany hiala eo anoloanao.
8Handidy ny fitahiany ho aminao Jehovah amin’ny fitoeram-barinao sy izay rehetra ataon’ny tànanao, ka hitahy anao Izy any amin’ny tany izay omen’i Jehovah Andriamanitrao anao.
9Hanandratra anao ho firenena masina ho Azy Jehovah, araka izay nianianany taminao, raha mitandrina ny didin’i Jehovah Andriamanitrao hianao ka mandeha amin’ny làlany. 10Dia ho hitan’ny firenena rehetra ambonin’ny tany fa ny anaran’i Jehovah no antsoina aminao, dia hatahotra anao izy.
11Ary hataon’i Jehovah manana amby ampy izay hahasoa anao, dia ny ateraky ny kibonao sy ny ateraky ny biby fiompinao ary ny vokatry ny taninao, any amin’ny tany izay nianianan’i Jehovah tamin’ny razanao homena anao. 12Hovohan’i Jehovah ho anao ny lanitra, tranony fitehirizan-tsoa, handatsahany ranonorana amin’ny taninao amin’ny fotoany sy hitahiany ny asan’ny tànanao rehetra.
Ary hampisambotra ny firenena maro hianao, fa hianao kosa tsy hisambotra. 13Dia hataon’i Jehovah ho lohany hianao, fa tsy ho rambony; ary ho ambony tokoa hianao, fa tsy ho ambany, raha mihaino ny didin’i Jehovah Andriamanitrao, izay andidiako anao anio, ka mitandrina sy manaraka azy. 14Ary aza miala amin’ny teny rehetra izay andidiako anao anio, na ho amin’ny ankavanana, na ho amin’ny ankavia, hanaraka andriamani-kafa ka hanompo azy.
Ozona noho ny tsy fankatoavana
15Fa raha tsy mihaino ny feon’i Jehovah Andriamanitrao kosa hianao ka tsy mitandrina hanaraka ny didiny rehetra sy ny lalàny, izay andidiako anao anio, dia ho tonga aminao sy hahatratra anao izao fanozonana rehetra izao:–
16Hozonina hianao ao an-tanàna, ary hozonina hianao any an-tsaha.
17Hozonina ny haronao sy ny vilia fanaova-mofonao.
18Hozonina ny ateraky ny kibonao sy ny vokatry ny taninao ary ny ateraky ny ombinao sy ny ateraky ny ondry aman-osinao.
19Hozonina hianao, raha miditra; ary hozonina hianao, raha mivoaka.
20Hampandehanin’i Jehovah aminao ny ozona, dia horohoro sy fampitahorana amin’izay rehetra ataon’ny tànanao, mandra-paharinganao sy mandra-pahalaninao faingana noho ny faharatsian’ny nataonao tamin’ny nahafoizanao Ahy. 21Hampiraiketin’i Jehovah aminao ny areti-mandringana, mandra-pandaniny anao tsy ho eo amin’ny tany izay efa hidiranao holovana. 22Ary areti-mahasahozanina sy tazo mahamay sy fahamaizana sy hafanana mangotraka sy andro mihantona sy vary main’ny rivotra na maty fotsy no hamelezan’i Jehovah anao; dia hanenjika anao ireny mandra-pahalany ritranao. 23Ary ho varahina ny lanitra eo ambonin’ny lohanao, ary ho vy ny tany eo ambaninao. 24Hataon’i Jehovah vovoka sy jofo ny ranonorana amin’ny taninao; avy any an-danitra no hidinan’izany aminao mandra-paharinganao.
25Hatolotr’i Jehovah ho resy eo anoloan’ny fahavalonao hianao, ka làlana iray no hivoahanao hiady aminy, fa làlana fito kosa no handosiranao hiala eo anoloany; dia ho mpanjenjena any amin’ny fanjakana rehetra ambonin’ny tany hianao. 26Ary ny fatinao hohanin’ny voro-manidina rehetra sy ny bibi-dia, ka tsy hisy hanaitaitra azy.
27Hamelin’i Jehovah anao ny vain’i Egypta sy ny tomboka sy ny hatina ary ny hazaka (izay tsy azom-panafody); 28ary hamelin’i Jehovah anao koa ny fahadalana sy ny fahajambana ary ny fahaverezan-kevitra. 29Dia hitsapatsapa hianao na dia amin’ny mitataovovonana aza tahaka ny fitsapatsapan’ny jamba ao amin’ny aizim-pito ka tsy ho tonga amin’izay halehanao; dia hampahorin’ny sasany sy hobaboiny mandrakariva hianao, fa tsy hisy hamonjy. 30Hifofo vady hianao, fa olon-kafa no handry aminy; hanao trano hianao, fa tsy hitoetra ao; hanao tanimboaloboka hianao, fa tsy hihinana ny vokatra. 31Ny ombinao hovonoina eo imasonao, fa tsy hihinana ny henany hianao. Ny borikinao halaina an-keriny eo anatrehanao ka tsy haverina aminao. Ny ondry aman-osinao homena ho an’ny fahavalonao, nefa tsy hanan-kamonjy hianao. 32Ny zanakao-lahy sy ny zanakao-vavy homena ho an’ny firenena hafa, ary hijery ny masonao ka ho pahina manontolo andro noho ny alahelonao azy, nefa tsy hahefa na inona na inona ny tànanao. 33Ny vokatry ny taninao sy izay rehetra efa nisasaranao dia hohanin’ny firenena izay tsy fantatrao; ary hanaovan’ny sasany an-keriny sy hotorotoroiny mandrakariva hianao. 34Dia ho very saina hianao noho ny zavatra izay ho hitan’ny masonao. 35Hamelin’i Jehovah anao ny vay ratsy, izay tsy azom-panafody, dia amin’ny lohalikao sy ny tongotrao, hatramin’ny faladianao ka hatramin’ny tampon-dohanao.
36Ho entin’i Jehovah ho any amin’ny firenena izay tsy fantatrao na ny razanao hianao sy ny mpanjakanao, izay hatsanganao hanjaka aminao; ary any no hanompoanao andriamani-kafa, dia vato aman-kazo. 37Dia ho figagana sy ohabolana ary ho ambentinteny hianao any amin’ny firenena rehetra izay hitondran’i Jehovah anao.
38Voan-javatra betsaka no ho entinao hambolena any an-tsaha, fa kely kosa no hangoninao, satria ho lanin’ny valala ireny. 39Hanao tanimboaloboka hianao ka hiasa azy, nefa tsy hisotro divay na hioty voaloboka hianao, satria ho lanin’ny fositra ireny. 40Hanana hazo oliva amin’ny taninao rehetra hianao, nefa tsy hihosotra diloilo; fa hihintsana ny olivanao. 41Hiteraka zazalahy sy zazavavy hianao, nefa tsy ho anao ireny, fa ho lasan-ko babo. 42Ny hazonao sy ny vokatry ny taninao rehetra dia ho lanin’ny valala. 43Ny vahiny eo aminao hisandratra ho ambony dia ambony noho hianao, fa hianao kosa hietry ho ambany dia ambany. 44Izy hampisambotra anao, fa hianao kosa tsy hampisambotra azy; izy ho lohany, fa hianao ho rambony.
45Dia ho tonga aminao ireo ozona rehetra ireo ka hanenjika anao sy hahatratra anao mandra-paharinganao, satria tsy nihaino ny feon’i Jehovah Andriamanitrao hianao hitandremanao ny didiny sy ny lalàny, izay nandidiany anao. 46Ary ho famantarana sy fahagagana aminao sy ny taranakao mandrakizay izany, 47satria tsy nanompo an’i Jehovah Andriamanitrao tamin’ny fahafaliana sy ny faharavoam-po hianao noho ny habetsahan’ny zavatra rehetra. 48Ary amin’ny fahanoanana sy ny hetaheta sy ny fitanjahana ary ny tsi-fananana na inona na inona no hanompoanao ny fahavalonao izay hampandehanin’i Jehovah hiady aminao; dia hanisy zioga vy amin’ny vozonao ireny mandra-pandringany anao.
49Ho entin’i Jehovah hiady aminao izay firenena avy lavitra, dia ny avy amin’ny faran’ny tany–tahaka ny fanidin’ny voromahery no fihaviny, sady firenena izay tsy ho fantatrao ny fiteniny, 50firenena masiaka endrika, izay tsy hanaja ny antitra, na hiantra ny tanora– 51dia hohaniny ny ateraky ny ombinao sy ny vokatry ny taninao mandra-paharinganao; ka tsy hisy havelany ho anao, na vary, na ranom-boaloboka, na diloilo, na ny ateraky ny ombinao, na ny ateraky ny ondry aman-osinao, mandra-pandringany anao. 52Dia hataony fahirano any amin’ny tanànanao rehetra hianao mandra-pandravany ny màndanao avo sy mafy, izay itokianao, eran’ny taninao rehetra; eny, hataony fahirano hianao any amin’ny tanànanao rehetra eran’ny taninao rehetra, izay omen’i Jehovah Andriamanitrao anao. 53Ary eo amin’ny fahirano sy ny fanerena, izay haneren’ny fahavalonao anao, dia ny ateraky ny kibonao no hohaninao, dia ny nofon’ny zanakao-lahy sy ny zanakao-vavy, izay omen’i Jehovah Andriamanitrao anao. 54Ny lehilahy malemilemy sy mihantahanta indrindra eo aminao dia ho ratsy fijery ny rahalahiny sy ny vadiny andefimandry ary ny zanany sisa, 55ka tsy hisy amin’ireo hanomezany ny nofon’ny zanany izay haniny fandrao tsy hisy intsony ho azy amin’ny fahirano sy ny fanerena, izay haneren’ny fahavalonao anao any amin’ny tanànanao rehetra. 56Ny vehivavy malemilemy sy mihantahanta eo aminao, izay tsy mbola nanandrana nandia tany noho ny fihantahantany sy ny fahalemilemeny, dia ho ratsy fijery ny vadiny andefimandry sy ny zanani-lahy ary ny zanani-vavy 57noho ny ahitra izay mivoaka avy aminy sy ny zanany vao teraka; fa hihinana izany mangingina izy noho ny tsi-fisian-javatra amin’ny fahirano sy ny fanerena, izay haneren’ny fahavalonao anao any amin’ny tanànanao.
58Raha tsy tandremanao ny hanaraka ny teny rehetra amin’ity lalàna ity, izay voasoratra eto amin’ity boky ity, hatahoranao izao anarana efa nankalazaina sady mahatahotra izao hoe: JEHOVAH ANDRIAMANITRAO, 59dia hataon’i Jehovah mahagaga ny kapoka hataony aminao sy ny zanakao, dia kapoka mafy sady maharitra ela ary faharariana mafy sady maharitra ela. 60Dia haveriny aminao indray ny aretin’i Egypta rehetra, izay natahoranao ka hiraikitra aminao ireny. 61Ary ny faharariana rehetra sy ny kapoka rehetra koa, izay tsy voasoratra amin’ny bokin’ity lalàna ity aza, dia ho entin’i Jehovah mamely anao mandra-paharinganao. 62Ary olona vitsy no ho sisa aminareo hisolo izao fahamaroanareo toy ny kintana eny amin’ny lanitra izao, satria tsy nihaino ny feon’i Jehovah Andriamanitrao hianao.
63Ary araka izay nifalian’i Jehovah taminareo hahasoa hahamaro anareo, dia araka izany kosa no hifalian’i Jehovah handringana sy handrava anareo; dia hofongorana hianareo tsy ho eo amin’ny tany, izay efa hidiranao holovana. 64Dia haelin’i Jehovah any amin’ny firenena rehetra hatramin’ny faran’ny tany hianao; ary any no hanompoanao andriamani-kafa vato aman-kazo, izay tsy fantatrao na ny razanao. 65Ary any amin’ireo firenena ireo dia tsy hisy hiainanao, na hitsaharan’ny faladianao; fa any no hanomezan’i Jehovah anao fo miemponempona sy maso pahina ary fahakiviam-panahy. 66Ary ny ainao hihevingevina eo anatrehanao; dia hatahotra andro aman-alina hianao ka tsy hanampo izay ho velona. 67Nony maraina ny andro dia hanao hoe hianao: Malakia hariva! ary nony hariva ny andro, dia hanao hoe hianao: Malakia maraina! noho ny tahotry ny fonao izay hatahoranao, sy noho ny zavatra izay ho hitan’ny masonao.
68Ary hianao ho entin’i Jehovah an-tsambo hiverina any Egypta amin’ilay làlana efa nolazaiko taminao hoe: Tsy hahita izany intsony hianao; dia hivaro-tena ho andevolahy sy ho andevovavy any amin’ny fahavalonareo hianareo, nefa tsy hisy mpividy.
69IZAO no tenin’ny fanekena izay nandidian’i Jehovah an’i Mosesy hatao amin’ny Zanak’Isiraely tany amin’ny tany Moaba, afa-tsy ilay fanekena nataony taminy tao Horeba.
Fanavaozana ny Fanekena
1Dia niantso ny Isiraely rehetra Mosesy ka nanao taminy hoe: Hianareo efa nahita izay rehetra nataon’i Jehovah teo imasonareo tany amin’ny tany Egypta tamin’i Farao sy ny mpanompony rehetra ary ny taniny rehetra, 2dia ny fizahan-toetra lehibe, izay efa hitan’ny masonao, dia ireny famantarana sy fahagagana lehibe ireny. 3Nefa tsy nomen’i Jehovah fo hahalala sy maso hahita ary sofina handre hianareo mandraka andro-any. 4Dia nitondra anareo tany an-efitra efa-polo taona aho; tsy rovitra teny aminareo ny fitafianareo, ary tsy rovitra teo amin’ny tongotrao ny kapanao. 5Tsy mofo no fihinanareo, ary tsy divay na toaka no fisotronareo, mba ho fantatrareo fa Izaho no Jehovah Andriamanitrareo.
6Ary nony tonga tamin’ity tany ity hianareo, dia nivoaka Sihona, mpanjakan’i Hesbona, sy Oga, mpanjakan’i Basana, hiady amintsika, dia resintsika izy roa lahy. 7Ary nalaintsika ny taniny ka nomentsika ho zara-tanin’ny Robenita sy ny Gadita ary ny antsasaky ny firenen’i Manase.
8Dia tandremo ny tenin’izao fanekena izao, ka araho, mba hambinina hianareo amin’izay rehetra ataonareo.
9Hianareo rehetra miseho eto anatrehan’i Jehovah Andriamanitrareo anio–dia ny lehibenareo sy ny firenenareo, ny lohan’ny firenenareo sy ny mpifehy anareo ary ny lehilahy rehetra amin’ny Isiraely, 10ny zanakareo madinika koa sy ny vadinareo ary ny vahiny eo amin’ny tobinareo mbamin’ny mpikapa hazonao sy ny mpantsaka ranonao– 11hidiranao amin’ny faneken’i Jehovah Andriamanitrao sy ny fianianana, izay ataon’i Jehovah Andriamanitrao aminao anio, 12hanandratany anao ho fireneny, ary mba ho Andriamanitrao Izy, araka izay nolazainy taminao sy araka izay nianianany tamin’ny razanao, dia Abrahama sy Isaka ary Jakoba.
13Ary tsy aminareo ihany no anaovako izao fanekena sy fianianana izao, 14fa amin’izay eto amintsika anio eto anatrehan’i Jehovah Andriamanitsika sy amin’izay tsy eto amintsika anio koa; 15fa fantatrareo izay nitoerantsika tany amin’ny tany Egypta sy izay nandehanantsika namaky ny tanin’ny jentilisa; 16ary efa hitanareo ny fahavetavetany sy ny sampiny hazo sy vato sy volafotsy ary volamena, izay teo aminy; 17fandrao hisy lehilahy, na vehivavy, na mpianakavy, na firenena eo aminareo, izay manana fo mivily anio, ka miala amin’i Jehovah Andriamanitsika, handehanany hanompo ny andriamanitr’ireny firenena ireny; fandrao hisy faka eo aminareo izay miteraka zava-mangidy sady mahafaty; 18ary raha ren’izany olona izany ny tenin’ity fanozonana ity, dia hiarahaba tena ao am-pony izy ka hanao hoe: Hanam-piadanana aho, fa hanaraka ny ditry ny foko,–handringanana ny leony mbamin’ny mangetaheta. 19Ary Jehovah dia tsy hety hamela ny helony, fa hanetroka amin’izany lehilahy izany ny fahatezeran’i Jehovah sy ny fahasaro-piarony, ary hitoetra aminy ny fanozonana rehetra izay voasoratra amin’ity boky ity, ka hovonoin’i Jehovah tsy ho eo ambanin’ny lanitra ny anarany. 20Dia hosarahin’i Jehovah amin’ny firenen’Isiraely rehetra ho amin’ny loza izy, araka ny fanozonana rehetra amin’ny fanekena izay voasoratra amin’ity bokin’ny lalàna ity.
21Ary hiteny ny taranaka any aoriana, dia ny zanakareo izay hitsangana handimby anareo, sy ny vahiny avy amin’ny tany lavitra, raha mahita ny kapoka natao tamin’ity tany ity sy ny faharariana izay nampahararian’i Jehovah azy– 22fa ho solifara sy sira ary fahamaizana ny tany rehetra eo: tsy hofafazana izy, na hanirian-javatra, sady tsy hisy ahitra akory hitrebona ao, tahaka ny nandravana an’i Sodoma sy Gomora sy Adma ary Zeboima, izay noravan’i Jehovah tamin’ny fahavinirany sy ny fahatezerany– 23dia hiteny ny firenena rehetra hoe: Nahoana Jehovah no dia nanao toy izany tamin’ity tany ity? Inona no hevitry ny firehetan’izao fahatezerana lehibe izao? 24Dia hiteny ny vahoaka ka hanao hoe: Satria izy nahafoy ny faneken’i Jehovah, Andriamanitry ny razany, izay nataony taminy fony Izy nitondra azy nivoaka avy tany amin’ny tany Egypta. 25Fa nandeha izy ka nanompo andriamani-kafa sady niankohoka teo anatrehany, dia andriamanitra izay tsy fantany sady tsy nomena azy; 26dia nirehitra tamin’ity tany ity ny fahatezeran’i Jehovah, ka nataony tonga taminy avokoa ny fanozonana rehetra izay voasoratra eto amin’ity boky ity; 27ary fahavinirana sy fahatezerana ary fahatezerana mirehitra no nandroahan’i Jehovah azy tsy ho eo amin’ny taniny sy nampandehanany azy ho any amin’ny tany hafa, tahaka ny amin’izao anio izao.
28An’i Jehovah Andriamanitsika ny zava-miafina; fa antsika sy ny zanatsika mandrakizay kosa ny zavatra ambara, hankatoavantsika ny teny rehetra amin’ity lalàna ity.
Fanambinana Rehefa Nitodika Amin’ny Tompo
1Ary rehefa tonga aminao izany zavatra rehetra izany, dia ny fitahiana sy ny fanozonana izay nataoko teo anoloanao, ary mahatsiaro izany ao am-ponao any amin’ny firenena rehetra izay androahan’i Jehovah Andriamanitrao anao hianao, 2ka miverina amin’i Jehovah Andriamanitrao sy mihaino ny feony amin’ny fonao rehetra sy ny fanahinao rehetra, araka izay rehetra andidiako anao sy ny zanakao anio, 3dia hampodin’i Jehovah Andriamanitrao avy amin’ny fahababoanao hianao, ary hamindra fo aminao izy ka hanangona anao indray avy any amin’ny firenena rehetra izay nampielezan’i Jehovah Andriamanitrao anao. 4Raha misy aminao voaroaka any amin’ny faravodilanitra, dia avy any no hanangonan’i Jehovah Andriamanitrao anao, ary avy any indray no hanalany anao. 5Dia hampidirin’i Jehovah Andriamanitrao ao amin’ny tany izay nolovan’ny razanao hianao, ka holovanao izany; ary hanisy soa anao Izy sy hahamaro anao mihoatra noho ny razanao. 6Dia hoforan’i Jehovah Andriamanitrao ny fonao sy ny fon’ny taranakao hitiavanao an’i Jehovah Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra sy ny fanahinao rehetra, mba ho velona hianao. 7Ary hataon’i Jehovah Andriamanitrao amin’ny fahavalonao sy ny mankahala anao izay nanenjika anao ireny fanozonana rehetra ireny. 8Dia hihaino ny feon’i Jehovah indray hianao ka hanaraka ny didiny rehetra, izay andidiako anao anio. 9Ary hataon’i Jehovah Andriamanitrao manana amby ampy hianao amin’izay hahasoa anao, dia amin’ny asan’ny tànanao sy ny ateraky ny kibonao sy ny ateraky ny biby fiompinao ary ny vokatry ny taninao; fa ho faly aminao indray Jehovah ka hahasoa anao, araka izay nahafaliany tamin’ny razanao, 10raha mihaino ny feon’i Jehovah Andriamanitrao hianao, hitandremanao ny didiny sy ny lalàny, izay voasoratra amin’ity bokin’ny lalàna ity, ka miverina amin’i Jehovah Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra sy ny fanahinao rehetra.
Ny Atolotra ny Fiainana na ny Fahafatesana
1Ary rehefa tonga aminao izany zavatra rehetra izany, dia ny fitahiana sy ny fanozonana izay nataoko teo anoloanao, ary mahatsiaro izany ao am-ponao any amin’ny firenena rehetra izay androahan’i Jehovah Andriamanitrao anao hianao, 2ka miverina amin’i Jehovah Andriamanitrao sy mihaino ny feony amin’ny fonao rehetra sy ny fanahinao rehetra, araka izay rehetra andidiako anao sy ny zanakao anio, 3dia hampodin’i Jehovah Andriamanitrao avy amin’ny fahababoanao hianao, ary hamindra fo aminao izy ka hanangona anao indray avy any amin’ny firenena rehetra izay nampielezan’i Jehovah Andriamanitrao anao. 4Raha misy aminao voaroaka any amin’ny faravodilanitra, dia avy any no hanangonan’i Jehovah Andriamanitrao anao, ary avy any indray no hanalany anao. 5Dia hampidirin’i Jehovah Andriamanitrao ao amin’ny tany izay nolovan’ny razanao hianao, ka holovanao izany; ary hanisy soa anao Izy sy hahamaro anao mihoatra noho ny razanao. 6Dia hoforan’i Jehovah Andriamanitrao ny fonao sy ny fon’ny taranakao hitiavanao an’i Jehovah Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra sy ny fanahinao rehetra, mba ho velona hianao. 7Ary hataon’i Jehovah Andriamanitrao amin’ny fahavalonao sy ny mankahala anao izay nanenjika anao ireny fanozonana rehetra ireny. 8Dia hihaino ny feon’i Jehovah indray hianao ka hanaraka ny didiny rehetra, izay andidiako anao anio. 9Ary hataon’i Jehovah Andriamanitrao manana amby ampy hianao amin’izay hahasoa anao, dia amin’ny asan’ny tànanao sy ny ateraky ny kibonao sy ny ateraky ny biby fiompinao ary ny vokatry ny taninao; fa ho faly aminao indray Jehovah ka hahasoa anao, araka izay nahafaliany tamin’ny razanao, 10raha mihaino ny feon’i Jehovah Andriamanitrao hianao, hitandremanao ny didiny sy ny lalàny, izay voasoratra amin’ity bokin’ny lalàna ity, ka miverina amin’i Jehovah Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra sy ny fanahinao rehetra.
12 Ary hoy Jehovah tamin’i Mosesy sy Arona tany Egypta: 2 Ity volana ity no ho volana voalohany ho anareo, dia ho volana voalohany amin’ny taonanareo. 3 Ary lazao amin’ny fiangonana, dia ny Isiraely rehetra, fa amin’ny andro fahafolo amin’ity volana ity dia aoka samy haka zanak’ondry iray avy ny isam – pianakaviany, dia iray avy ho an’ny ankohonany. 4 Raha vitsy loatra ny ankohonana iray ka tsy mahalany zanak’ondry iray manontolo, dia tsy maintsy mizara izany amin’ny namany akaiky azy izy, rehefa jerena ny isan’ny olona ao. Ny isan’ny zanak’ondry no hohaninao araka izay hohanin’ny tsirairay. 5 Ary ny biby fiompinareo dia lahy izay iray taona sady tsy misy kilema, dia ondry na osy no alainareo; 6 Tandremo izy ireo mandra-pahatongan’ny andro fahefatra ambin’ny folo amin’ny volana, izay hamonoan’ny fiangonan’ny Israely rehetra azy amin’ny takariva. 7 Dia hangalany ny rà ka hatentiny eo amin’ny lafiny sy ny tampon’ny tolam-baravaran’ny trano izay hihinanany ny zanak’ondry. 8 Amin’io alina io no hihinanany ny hena voaendy amin’ny afo mbamin’ny anana mangidy sy mofo tsy misy masirasira. 9Aza hanina manta na andrahoina amin’ny rano ny hena, fa atsatsiho amin’ny afo izy, dia ny lohany sy ny tongony ary ny taovany. 10 Aza avela hisy sisa ho tra-maraina; fa raha misy tavela mandra-maraina, dia hodoranao. 11 Ary toy izao no ho fihinanareo azy: ny lambanareo ho eo amin’ny fehin-kibonareo, ny kapanareo ho eo amin’ny tongotrareo, ary ny tehinareo ho eny an-tananareo. Hano faingana; Paskan’ny Tompo izany.
12 “Hamakivaky an’i Ejipta amin’izany alina izany aho ka hamono ny lahimatoa rehetra, na olona na biby fiompy, ary hotsaraiko ny andriamanitr’i Ejipta. Izaho no Tompo. 13 Ary ny rà dia ho famantarana ho anareo amin’ny trano izay itoeranareo, ary raha mahita ny rà Aho, dia handalo anareo. Tsy hisy areti-mandringana hamely anareo, rehefa hamely an’i Ejipta Aho.
14 “Ity no andro hahatsiarovanareo; hatramin’ny taranaka fara mandimby no hankalaza izany ho andro firavoravoana ho an’i Jehovah, ho lalàna mandrakizay. 15 Hafitoana no hihinananareo mofo tsy misy masirasira. Amin’ny andro voalohany dia esory tsy ho ao an-tranonareo ny masirasira; 16 Amin’ny andro voalohany dia manaova fivoriana masina, ary iray koa amin’ny andro fahafito. Aza manao raharaha akory ianareo amin’izany andro izany, afa-tsy ny mikarakara sakafo hohanin’ny olona rehetra; izay ihany no azonao atao.
17 “Ankalazao ny fetin’ny mofo tsy misy lalivay, satria io andro io indrindra no nitondrako ny antokonareo nivoaka avy tany Ejipta. Ankalazao ity andro ity ho lalàna maharitra ho an’ny taranaka fara mandimby. 18 Amin’ny volana voalohany no hihinananareo mofo tsy misy masirasira, hatramin’ny harivan’ny andro fahefatra ambin’ny folo ka hatramin’ny harivan’ny andro fahiraika amby roapolo. 19 Tsy hisy lalivay ho hita ao an-tranonareo mandritra ny hafitoana. Ary izay rehetra mihinana zavatra misy masirasira, na vahiny na tompon-tany, dia hofongorana tsy ho amin’ny fiangonan’ny Isiraely. 20 Aza mihinana na inona na inona misy masirasira; Na aiza na aiza onenanareo, dia tsy maintsy mihinana mofo tsy misy masirasira ianareo.
21 Ary Mosesy niantso ny loholon’ny Isiraely rehetra ka nanao taminy hoe: Mandehana haingana, ka fidio ny biby fiompinareo, ary vonoy ny Paska. 22 Makà hysopa iray fihina, ka atsobohy amin’ny rà ao anatin’ny tavy, ary ny rà dia ataovy eo amin’ny tampony sy eo amin’ny lafiny roa amin’ny tolam-baravarana. Aza misy mivoaka eo am-baravaran’ny tranonareo mandra-pahamarain’ny andro. 23 Ary raha mandeha mamaky ny tany Jehovah hamely ny Egyptiana, dia hahita ny rà eo an-tampony sy eo amin’ny tolam-baravarana Izy, ka handalo izany vavahady izany, ka tsy havelany hiditra ao an-tranonareo hamely anareo ny mpandringana.
24 “Tandremo ireo didy ireo, ho lalàna mandrakizay ho anao sy ny taranakao. 25 Ary rehefa tonga any amin’ny tany izay homen’i Jehovah anareo araka izay nolazainy ianareo, dia tandremo izao fombafomba izao. 26 Ary raha hanontany anareo ny zanakareo hoe: Inona no hevitr’izany fombafomba izany aminareo? 27 dia lazao aminy hoe: Izao no Paska ho an’i Jehovah, Izay nandalo ny tranon’ny Zanak’Isiraely tany Egypta ka namonjy ny tranontsika, rehefa namely ny Egyptiana Izy.» Dia niondrika ny olona ka nivavaka. 28 Ary ny Zanak’Isiraely nanao araka izay nandidian’i Jehovah an’i Mosesy sy Arona.
29 Nony mamatonalina dia novonoin’i Jehovah ny lahimatoa rehetra tany Egypta, hatramin’ny lahimatoan’i Farao izay nipetraka teo amin’ny seza fiandrianana ka hatramin’ny lahimatoan’ny mpifatotra izay tao an-trano-maizina, ary ny voalohan-teraky ny biby fiompy rehetra koa. 30 Ary nifoha alina Farao sy ny mpanompony rehetra ary ny Egyptiana rehetra, dia nisy fidradradradrana mafy tany Egypta, fa tsy nisy trano tsy nisy maty.
Ny Eksodosy
31 Ary nony alina dia nampaka an’i Mosesy sy Arona Farao ka nanao hoe: Mitsangàna! Mialà amin’ny oloko, dia ianao sy ny Zanak’Isiraely! Mandehana, manompoa an’i Jehovah araka izay nangatahinareo. 32 Ento ny ondry aman’osinareo sy ny ombinareo, araka izay nolazainareo, ka mandehana; Ary mitahy ahy koa.”
33 Ary ny Egyptiana dia namporisika ny olona handeha faingana hiala amin’ny tany. “Fa raha tsy izany”, hoy izy ireo, “dia ho faty avokoa isika rehetra!” 34 Dia nentin’ny olona ny kobany, izay tsy mbola voaisy lalivay, ka nentiny teny an-tsorony tao anaty vilia fanaova-mofo voafono lamba. 35 Ary nanao araka izay nandidian’i Mosesy ny Zanak’Isiraely ka nangataka fanaka volafotsy sy volamena ary fitafiana tamin’ny Egyptiana. 36 Ary Jehovah efa naneho fitia tamin’ny Egyptiana, ka dia nomeny azy izay nangatahiny; ka dia namabo ny Egyptiana izy.
37 Ary niainga avy tao Ramesesa ny Zanak’Isiraely ka nankany Sokota. Tokony ho enina hetsy ny lehilahy nandeha an-tongotra, afa-tsy ny zaza amam-behivavy. 38 Ary nisy olona maro hafa koa niakatra niaraka taminy, ary koa biby fiompy maro be, na ondry aman’osy na omby. 39 Ary ny koba izay nentin’ny Zanak’Isiraely avy tany Egypta dia nandrahoana mofo tsy misy masirasira. Tsy nisy lalivay ny koba satria noroahina hiala tany Ejipta izy ireo ary tsy nanam-potoana hikarakarana sakafo ho azy ireo.
40 Ary ny andro nitoeran’ny Zanak’Isiraely tany Egypta dia 430 taona . 41 Ary rehefa tapitra ny 430 taona, ka mandraka androany, dia niala tany Egypta ny antokon’i Jehovah rehetra. 42 Fa Jehovah nitandrina niambina tamin’iny alina iny mba hitondrana azy hivoaka avy tany Egypta, dia amin’izany alina izany no hitandrina ny Zanak’Isiraely rehetra hankalaza an’i Jehovah hatramin’ny taranaka fara mandimby.
Famerana ny Paska
43 Ary hoy Jehovah tamin’i Mosesy sy Arona: Izao no lalàna ny amin’ny Paska:
“Tsy misy vahiny mahazo mihinana izany. 44 Izay andevo novidinao dia mahazo mihinana azy, rehefa voafora ianao; 45 fa ny mpivahiny na ny mpikarama kosa tsy mahazo mihinana izany.
46 “Ao an-trano no hihinanana azy; aza maka ny hena eny ivelan’ny trano. Aza tapahina ny taolana. 47 Ary ny fiangonana, dia ny Isiraely rehetra, no hankalaza izany;
48 “Tsy maintsy hoforana ny lehilahy rehetra ao amin’ny ankohonany ny vahiny monina eo aminareo te hankalaza ny Paskan’i Jehovah. dia hahazo anjara toy ny tompon-tany izy. Tsy mahazo mihinana izany ny lehilahy tsy mifora. 49 Izany lalàna izany ihany no mihatra amin’ny tompon-tany sy amin’ny vahiny monina eo aminareo.”
50 Ary ny Zanak’Isiraely rehetra dia nanao araka izay nandidian’i Jehovah an’i Mosesy sy Arona. 51 Ary tamin’izany andro izany indrindra no nitondran’i Jehovah ny Zanak’Isiraely nivoaka avy tany Egypta araka ny antokony.
1 Tamin’ny andro nitondran’ny mpitsara dia nisy mosary teo amin’ny tany. Koa nisy lehilahy iray avy any Betlehema any Joda, mbamin’ny vadiny aman-janany roa lahy, nandeha nitoetra elaela tany amin’ny tany Moaba. 2 Elimeleka no anaran-dralehilahy, Naomy no anaran’ny vadiny, ary Malona sy Kiliona no anaran’ny zanany roa lahy. Efratita avy any Betlehema any Joda izy ireo. Dia nankany Moaba izy ireo ka nonina tany.
3 Ary maty Elimeleka, vadin’i Naomy, ka izy sy ny zanany roa lahy no sisa. 4 Dia nanambady vehivavy moabita izy ireo, ka i Orpa no anaran’ny anankiray, ary i Rota no anaran’ny anankiray. Rehefa nitoetra teo tokony ho folo taona izy roa lahy, 5 dia maty koa i Malona sy Kiliona, ka i Naomy no tsy nanana ny zanany roa lahy sy ny vadiny.
Niverina tany Betlehema i Naomy sy Rota
6 Ary rehefa ren’i Naomy tany Moaba fa Jehovah efa namonjy ny olony ka nanome hanina ho azy, dia niomana hody avy any izy sy ny vinantovaviny. 7 Dia niala tamin’ny fonenany izy mbamin’ny vinantovaviny roa ka nandeha tamin’ny lalana hitondrana azy hiverina ho any amin’ny tanin’ny Joda.
8 Ary hoy i Naomy tamin’ny vinantony roa vavy: “Samia mody any amin’ny tranon-dreninareo avy ianareo. Hamindra fo aminareo anie ny Tompo, toy ny namindranareo fo tamin’ny vadinareo efa maty sy tamiko. 9 Homen’ny Tompo fitsaharana anie ianareo rehetra ao amin’ny tranon’ny vadinareo.
Dia nanoroka azy roa lahy izy ka nitomany mafy 10 ka nanao taminy hoe: Handeha hiaraka aminao ho any amin’ny firenenao izahay.
11 Fa hoy Naomy: “Modia, anaka; Nahoana ianao no hiaraka amiko? Mbola hanan-janakalahy indray va aho, izay ho vadinareo? 12 Modia, anaka; Efa antitra loatra aho ka tsy hanana vady hafa. Na dia noheveriko aza fa mbola hisy fanantenana ho ahy, na dia hanam-bady anio alina aza aho ka hiteraka zazalahy, 13 moa hiandry ny fahalehibeazany va ianao? Hitoetra ho tsy manambady ho azy ireo ve ianao? Tsia, anaka. Mangidy kokoa amiko noho ianareo izany, satria ny tànan’i Jehovah no nanodina ahy.
14 Dia nitomany mafy indray izy ireo. Dia nanoroka ny rafozambaviny i Orpa, fa Rota kosa nifikitra taminy.
15 “Indro”, hoy i Naomy, “fa ny zaobavinao efa niverina ho any amin’ny fireneny sy ny andriamaniny. Miverena miaraka aminy.”
16 Fa hoy Rota: Aza manery ahy handao anao na hiala aminao; Izay halehanao no halehako, ary izay itoeranao no hitoerako. Ny olonao ho oloko, ary ny Andriamanitrao ho Andriamanitro. 17 Izay hahafatesanao no hahafatesako, ary any koa no handevenana ahy. Enga anie ny Tompo hanao amiko, na dia mafy indrindra aza, na dia fahafatesana aza no mampisaraka ahy sy ianao. 18 Rehefa fantatr’i Naomy fa tapa-kevitra ny hiaraka aminy i Rota, dia tsy nanery azy intsony izy.
19 Dia nandeha izy roa vavy mandra-pahatongany tany Betlehema. Nony tonga tao Betlehema izy ireo, dia nitabataba noho ny amin’izy ireo ny tanàna manontolo, ka hoy ny vehivavy: “Io va i Naomy?”
20 Ary hoy izy taminy: Aza atao hoe Naomy aho . “Antsoy hoe Mara aho, [ c ] fa ny Tsitoha [ d ] efa nanao ny aiko ho mangidy indrindra. 21 Nandeha feno aho, fa nampodin’i Jehovah maina aho. Nahoana aho no antsoina hoe Naomy? Jehovah no nampahory ahy ; ny Tsitoha no nahatonga loza tamiko”.
22 Dia niverina avy tany Moaba i Naomy, niaraka tamin’i Rota vinantovaviny, ka tonga tany Betlehema tamin’ny fiandohan’ny fijinjana ny vary hordea.
Nihaona tamin’i Boaza i Rota teo amin’ny saha
2 Ary Naomy nanana havan’ny vadiny, lehilahy malaza avy amin’ny fokon’i Elimeleka, Boaza no anarany.
2 Ary hoy Rota Moabita tamin’i Naomy: Aoka aho hankany an-tsaha mba haka ny sisa amin’izay ankasitrahana eo imasony.
Ary hoy Naomy taminy: Mandrosoa, anaka. 3 Dia nivoaka izy ka niditra tany an-tsaha, ary nanomboka nitsimpona teo ivohon’ny mpijinja. Niasa tao amin’ny saha an’i Boaza, izay avy amin’ny fokon’i Elimeleka, izy.
4 Ary tamin’izay dia tonga avy tany Betlehema Boaza ka niarahaba ny mpijinja hoe: Homba anareo anie Jehovah!
“Hitahy anao anie ny Tompo!” hoy izy ireo namaly.
5 Ary hoy i Boaza tamin’ny mpiandraikitra ny mpijinja azy: An’iza io tovovavy io?
6 Ary hoy ilay mpiandraikitra: “Izy no Moabita, izay niverina avy tany Moaba niaraka tamin’i Naomy; 7 Ary hoy izy: Masìna ianao, aoka aho hitsimpona sy hanangona eny amin’ny amboara eo aorian’ny mpijinja. Tonga tany an-tsaha izy ary nijanona teto hatramin’ny maraina ka mandraka ankehitriny, afa-tsy ny fialan-tsasatra kely ao amin’ny trano fialofana.
8 Dia hoy Boaza tamin’i Rota: “Anaka, mihainoa ahy; Aza mandeha mitsimpona any an-tsaha hafa, ary aza miala eto. Mijanòna eto miaraka amin’ireo vehivavy miasa amiko. 9 Tandremo ny saha fijinjana ny lehilahy, ary araho ny vehivavy. Efa nilaza tamin’ireo lehilahy ireo aho mba tsy haninjitra tanana aminao. Ary isaky ny mangetaheta ianao, dia mandehana misotroa amin’ireo siny efa nofenoin’ireo lehilahy ireo.
10 Dia niondrika niankohoka tamin’ny tany izy. Ary hoy izy taminy: Nahoana aho no mahita fitia eo imasonao, no dia hitanao fa vahiny aho?
11 Ary hoy i Boaza taminy: Efa nambara tamiko izay rehetra nataonao tamin’ny rafozambavinao hatramin’ny nahafatesan’ny vadinao, dia ny nandaozanao ny rainao sy ny reninao ary ny taninao ka noninao tamin’ny firenena tsy fantatrao. fantaro aloha. 12 Hamaly anao anie ny Tompo noho ny nataonao. Hovalian’i Jehovah, Andriamanitry ny Isiraely anie ianao, izay ihavianao hialoka eo ambanin’ny elany.”
13 “Enga anie aho ka hahita fitia eo imasonao, tompokolahy”, hoy izy. “Nampionona ahy ianao tamin’ny fitenenanao tamim-pitiavana tamin’ny mpanomponao, na dia tsy manana toeran’ny mpanomponao iray aza aho.”
14 Ary hoy i Boaza taminy tamin’ny fotoana nisakafoana: “Mankanesa atỳ; Manàna mofo kely, ka atsobohy amin’ny vinaingitra divay.
Ary rehefa niara-nipetraka teo amin’ny mpijinja ravehivavy, dia nanome azy vary natono. Nohaniny avokoa izay tiany ary nisy ambiny. 15 Ary nony nitsangana hitsimpona izy, dia nandidy ny mpanompony i Boaza hoe: Aoka izy hiangona eo amin’ny amboara, ka aza mba mananatra azy; 16 Ary manasà tahon-kazo ho azy amin’ny amboarany, ka avelao ho entiny, ary aza rarana izy.
17 Dia nitsimpona tany an-tsaha mandra-paharivan’ny andro i Rota. Dia nively ny vary hordea izay nangoniny izy, ka tokony ho iray efaha izany. [ f ] 18 Ary nentiny niverina ho any an-tanàna izany, ary hitan’ny rafozambaviny ny habetsahan’ny nangoniny. Dia nentin’i Rota nivoaka koa ny ambiny, ka nomeny azy, rehefa avy nihinana izy.
19 Ary hoy ny rafozambaviny taminy: Taiza no nitsimponanao androany? Taiza ianao no niasa? Hotahina anie izay olona nitsinjo anao!
Ary notantarain’i Rota tamin’ny rafozambaviny ny amin’ilay niasany. “Boaza no anaran’ilay lehilahy niara-niasa tamiko androany”, hoy izy.
20 “Hitahy azy anie ny Tompo!” Hoy i Naomy tamin’ny vinantovaviny. “Tsy nitsahatra naneho hatsaram-panahy tamin’ny velona sy ny maty Izy”. Hoy koa izy: “Havantsika akaiky io lehilahy io; iray amin’ireo mpiaro antsika izy. [ g ] ”
21 Ary hoy Rota Moabita: Efa nilaza tamiko izy hoe: Mitoera amin’ny mpiasako mandra-pahavitan’ny fijinjana ny variko rehetra.
22 Ary hoy Naomy tamin’i Rota vinantoni-vavy: Tsara ho anao, anaka, ny hiara-mandeha amin’ny vehivavy izay miasa aminy, fa mety hisy loza hanjo anao any an-tsaha.
23 Koa nitoetra teo akaikin’ny vehivavy Boaza i Rota mba hitsimpona mandra-pahavitan’ny fijinjana ny vary hordea sy ny vary tritika. Ary niara-nipetraka tamin’ny rafozambaviny izy.
Rota sy Boaza teo am-pamoloana
3 Indray andro, dia hoy i Naomy rafozan’i Rota taminy: “Anaka, tsy maintsy mitady trano [ h ] ho anao aho, izay hivelomanao. 2 Ary havantsika i Boaza, izay nanana vehivavy niara-niasa taminao. Anio alina dia hanakona vary hordea eny am-pamoloana izy. 3 Misasà, manaova ditin-kazo manitra, ary miakanjoa ny fitafianao tsara indrindra. Dia midìna any am-pamoloana ianao, fa aza ampahafantaro azy fa eo ianao mandra-pahavitany mihinana sy misotro. 4 Rehefa mandry izy, dia diniho ny toerana nandriany; Dia mandehana, ary sokafy ny lambany, ka mandry. Izy no hilaza aminao izay tokony hatao.”
5 “Hataoko izay lazainao”, hoy i Rota. 6 Dia nidina tany am-pamoloana izy ka nanao izay rehetra nasain’ny rafozambaviny hataony.
7 Ary rehefa avy nihinana sy nisotro i Boaza sady nanana saina, dia lasa nandry teo amin’ny faran’ny antontam-bary. Nanatona mangina i Rota, ary nanala ny lambany ary nandry. 8 Tamin’ny misasakalina dia nisy zavatra nanaitra an-dralehilahy; Nitodika izy, ary nisy vehivavy nandry teo an-tongony!
9 “Iza moa ianao?” hoy izy nanontany.
“Rota mpanomponao aho”, hoy izy. “Avelao amiko ny sisin’ny lambanao, fa ianao no mpiaro [ i ] ny fianakaviantsika.”
10 “Hitahy anao anie ny Tompo, anaka”, hoy izy. “Ity hatsaram-panahy ity dia lehibe noho ilay nasehonao teo aloha: Tsy nihazakazaka nanaraka ny tanora ianao, na manan-karena na malahelo. 11 Koa ankehitriny, anaka, aza matahotra; hataoko aminao izay rehetra angatahinareo. Fantatry ny mponina rehetra ao an-tanànako fa vehivavy manana toetra mendrika ianao. 12 Na dia marina aza fa mpitaiza sy mpanavotra ny ankohonanay aho, dia misy iray hafa izay akaiky kokoa noho izaho . , tsara; aoka izy hanavotra anao. Fa raha tsy mety kosa izy, raha velona koa Jehovah, dia hataoko izany. mandry eto mandra-maraina.
14 Dia nandry teo an-tongony izy mandra-pahamarain’ny andro; ary hoy izy: Tsy misy mahalala fa nisy vehivavy tonga teo am-pamoloana.
15 Ary hoy koa Izy: Ento etỳ amiko ny saron-doha itafianao, ka avoahy izy. Ary rehefa nanao izany izy, dia nandraraka vary hordea enina famarana tao anatiny, ka nataony teo aminy ny amboara. Dia [ j ] niverina tany an-tanàna izy.
16 Ary rehefa tonga tany amin’ny rafozambaviny i Rota, dia hoy Naomy taminy: Nanao ahoana izany, anaka?
Dia nambarany taminy izay rehetra nataon’i Boaza taminy, 17 sady hoy koa izy: Nomeny ahy ireto vary hordea inenin’ny famarana ireto ka nanao hoe: Aza miverina maina any amin’ny rafozambavinao.
18 Ary hoy i Naomy: “Andraso, anaka, mandra-pahitanao izay hitranga. Fa tsy hitsahatra ralehilahy mandra-pilamina ny raharaha anio.
Nanambady an’i Rota i Boaza
4 Ary niakatra teo am-bavahadin’ny tanàna i Boaza ka nipetraka teo, raha tonga ilay mpanavotra nolazainy . Ary hoy Boaza: Avia atỳ, ry sakaiza, ka mipetraha. Dia nanatona izy ka nipetraka.
2 Ary Boaza naka folo tamin’ny loholona tao an-tanàna ka nanao hoe: Mipetraha eto ianareo; 3 Ary hoy izy tamin’ilay mpanavotra: “I Naomy, izay niverina avy tany Moaba, dia mivarotra ny tany izay an’i Elimeleka havantsika. 4 Ary nihevitra aho fa tokony holazaina aminao izany zavatra izany ka hanoro hevitra anao hividy izany eo anatrehan’ireto mipetraka eto sy eo anatrehan’ny loholon’ny fireneko. Raha te hanavotra azy ianao, dia ataovy izany. Fa raha tsy sitrakao , dia lazao amiko, mba ho fantatro. Fa tsy misy manan-jo hanao izany afa-tsy ianao, ary izaho no manarakaraka.
“Hanavotra izany aho,” hoy izy.
5 Ary hoy Boaza: Amin’ny andro nividiananao ny tany tamin’i Naomy, dia i Rota koa, ilay Moabita, vadin’ny maty , mba hanononanao ny anaran’ny maty amin’ny fananany.
6 Ary hoy ilay Mpanavotra: “Tsy afaka manavotra aho, satria mety hanimba ny fananako. Ianao no manavotra azy. Tsy vitako izany.”
7 (Ary tamin’ny andro fahiny teo amin’ny Isiraely, mba ho farany ny fanavotana sy ny famindram-pananana, dia nesorin’ny andaniny ny kapany ka nomeny ny iray hafa.
8 Dia hoy ilay mpanavotra tamin’i Boaza: Vidio ny tenanao. Dia nesoriny ny kapany.
9 Ary hoy i Boaza tamin’ny loholona sy ny vahoaka rehetra: Vavolombelona ianareo anio fa novidiko tamin’i Naomy ny fananan’i Elimeleka sy i Kiliona ary i Malona rehetra. 10 Ary Rota, Moabita, vadin’i Malona, ho vadiko, mba hanonona ny anaran’ny maty mbamin’ny fananany, mba tsy ho foana ny anarany eo amin’ny fianakaviany na eo amin’ny taniny. Vavolombelona ianareo anio!”
11 Dia hoy ny loholona sy ny olona rehetra teo am-bavahady: “Vavolombelona izahay. Hataon’ny Tompo ho tahaka an-dRahely sy Lea, izay niara-niorina tamin’ny taranak’Isiraely, ny vehivavy izay miditra ao an-tranonao. Enga anie ianao hitoetra any Efrata sy ho malaza any Betlehema. 12 Ary ny taranakao homen’i Jehovah anao amin’ny alalan’ity zazavavy ity, dia aoka ny fianakavianao ho tahaka ny an’i Fareza, izay naterak’i Tamara tamin’i Joda.
Nahazo Zanakalahy i Naomy
13 Koa naka an’i Rota i Boaza ka lasa vadiny. Ary rehefa niraiki-pitia taminy Jehovah, dia nampanan’anaka azy, ka niteraka zazalahy izy. 14 Ary hoy ireo vehivavy tamin’i Naomy: “Isaorana anie i Jehovah, fa tsy namela anao tsy hanavotra mpiaro ianao androany. Enga anie izy ho malaza eran’ny Isiraely! 15 Hanavao ny fiainanao Izy ka hanohana anao, rehefa antitra ianao. Fa niteraka azy ny vinantovavinao, izay tia anao sy tsara lavitra anao mihoatra noho ny zanakalahy fito.
16 Dia notrotroin’i Naomy ny zaza ka nokarakarainy. 17 Ary hoy ny vehivavy nonina teo: Efa manan-janakalahy i Naomy! Ary ny anarany nataony hoe Obeda. Izy no rain’i Jese, rain’i Davida.
Ny tetirazan’i Davida
18 Koa izao no fokon’i Fareza:
Fareza niteraka an’i Hezrona;
19 Hezrona, rain’i Rama,
Rama, rain’i Aminadaba,
20 Aminadaba, rain’i Nasona;
Nasona, rain’i Salmona, [ n ]
21 Salmona, rain’i Boaza,
Boaza, rain’i Obeda,
22 Obeda, rain’i Jese,
ary Jese, rain’i Davida.